Voorwoord
2012 was een ongemeen boeiend mediajaar. Voor de luisteraar en kijker, voor de mediaprofessional, voor u en voor ons.
Het was het jaar waarin één van de grootste commerciële omroepen in Vlaanderen (VT4) zich omvormde tot VIER. Het jaar waarin technologische evoluties en mediagebruiken de mediasector onder druk hebben gezet. Zo gaat de krantensector op zoek naar een sterker inkomstenmodel voor hun online krantensites. Eind 2012 werden de eerste contouren van een uitgebreide online betaalmuur zichtbaar. Koken kost geld, zo luidt het spreekwoord. De ‘gratis-cultuur’ lijkt hier op haar grenzen te botsen.
Ook in de audiovisuele sector merken we een stijgende druk door technologische evoluties en specifieke mediagebruiken. Het grote succes van het uitgesteld kijken is hier een voorbeeld van. Uitgesteld kijken zorgt voor revolutie op tv, zo kopte de krant De Morgen eind oktober. De Vlaming blijkt namelijk massaal van deze mogelijkheid gebruik te maken. Fictiereeksen uit binnen- en buitenland worden tot 40% uitgesteld bekeken. Meer dan 80 % van wie uitgesteld kijkt, spoelt de reclame door. Verontrustende cijfers voor commerciële televisieomroepen die zo hun business model ondergraven zien.
De technologische evoluties staan overigens niet stil en zijn mondiaal. 2012 was namelijk ook het jaar waar de zogenaamde “internettelevisie” een verdere doorbraak kende. Ook in Vlaanderen blijken steeds meer dergelijke televisietoestellen hun intrede te doen in de huiskamer. Reden genoeg waarom de Vlaamse Regulator voor de Media zijn jaarlijkse studiedag aan dit fenomeen besteedde.
Het afgelopen jaar heeft de algemene kamer verdergewerkt aan de marktanalyse en de openstelling van de kabel. Gesteund door de uitspraak van het hof van beroep in Brussel, die de beslissingen van de regulatoren bevestigd heeft, wordt samen met de betrokken operatoren gewerkt aan de implementatie. Want de VRM blijft ervan overtuigd dat het openstellen van de kabel nieuwe opportuniteiten meebrengt voor de sector en de consument.
Zowel de algemene kamer als de kamer voor onpartijdigheid en bescherming van minderjarigen namen in 2012 enkele belangrijke, daadkrachtige beslissingen. Denken we aan de beslissing over de zogenaamde “opgeleukte reclameblokken op VIER”. Een beslissing waarmee de algemene kamer duidelijke bakens heeft willen uitzenden, duidelijk heeft willen maken tot waar de grenzen van het Mediadecreet reiken. De kamer voor onpartijdigheid en bescherming van minderjarigen heeft met de uitspraak rond de uitzending van “South Park” op TMF duidelijk gemaakt dat de bescherming van minderjarigen ten opzichte van mogelijks schadelijke uitzendingen prioritair blijft. Een punt waarop geen toegevingen kunnen worden gedaan. Daarvoor is de bescherming van minderjarigen te belangrijk.
In 2013 blijft de VRM als onafhankelijke toezichthouder de vinger aan de pols houden van de Vlaamse mediasector. Met ook aandacht voor adviezen en oplossingen voor het beleid en de sector. Bestraffend als het moet. Proactief, preventief en in overleg zoveel het kan.
Katia Segers, Joris Sels,
voorzitter raad van bestuur gedelegeerd bestuurder